ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Ζούσες χρόνια ξεχασμένος μέσα στη λήθη...
Και όλη η ζωή σου έμοιαζε με ένα παραμύθι...
Μάγισσες και δράκοι παντού σε κυνηγούσαν...
Μα ποτέ σου δεν κατάλαβες το τι αποζητούσαν...
Και όσο προσπαθούσες μακριά τους να τρέξεις...
Τόσο αυτοί σε κοίμιζαν με λόγια και υποσχέσεις...

Ζούσες χρόνια σε έναν κόσμο που δεν γνώριζες...
Ούτε τη ζωή σου, μα και τη μοίρα σου δεν όριζες...
Είχες αφεθεί σε όλα αυτά που σε είχαν μάθει...
Και δεν σου επιτρεπόταν ποτέ να κάνεις λάθη...
Μα δεν αναρωτήθηκες ποτέ σου τι συμβαίνει;
Γιατί η ψυχή σου είναι μες στο νου φυλακισμένη;

Ζούσες χρόνια περιμένοντας η ζωή σου ν’ αλλάξει...
Μα τίποτα δεν άλλαζε από αυτά που σου είχαν τάξει...
Ήσουν μια μαριονέτα χαμένη μες το χρόνο...
Και βίωνες τη μοναξιά και της καρδιάς τον πόνο...
Με το κεφάλι σου σκυφτό χαμένος μες τη θλίψη...
Ανάμενες καρτερικά ο εφιάλτης σου να λήξει...

Ζούσες χρόνια σε έναν κόσμο που είχες πλάσει...
Περιμένοντας να βρεις αυτά που είχες χάσει...
Και οι ώρες κυλούσαν και οι μέρες περνούσαν...
Μαζί τους και τα όνειρα που γλυκά σε ξεγελούσαν...
Και η Αγάπη δεν ήρθε που τόσο ποθούσες...
Που μια ζωή περίμενες πως θα τη συναντούσες...

Ήρθε η στιγμή να σπάσεις όλες τις αλυσίδες...
Τα ψεύτικα τα όνειρα και τις αβάσιμες ελπίδες...
Ήρθε η ώρα με θάρρος ψηλά να σηκωθείς...
Και από τις στάχτες σου να αναγεννηθείς!

Ήρθε η στιγμή το παρελθόν σου να σβήσεις...
Και από την αρχή τον εαυτό σου ν’ αγαπήσεις...
Ήρθε η ώρα το Φως σου παντού να σκορπίσεις...
Και όλο τον κόσμο απ’ την αρχή να κατακτήσεις...

Έφθασε η στιγμή να εν-θυμηθείς ποιος είσαι...
Και σαν νικητής από εδώ και πέρα ζήσε!

© Κείμενο: Maro karma