Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ (OSHO)

Ποιος σου είπε ότι το μπαμπού είναι πιο όμορφο από τη βελανιδιά ή η βελανιδιά πιο πολύτιμη από το μπαμπού; Νομίζεις ότι η βελανιδιά θα ήθελε να έχει κούφιο κορμό όπως το μπαμπού; Μήπως το μπαμπού ζηλεύει τη βελανιδιά, επειδή είναι μεγαλύτερη και τα φύλλα της αλλάζουν χρώμα το φθινόπωρο;

Η ιδέα και μόνο δύο δέντρων που αλληλοσυγκρίνονται μοιάζει γελοία και όμως εμείς οι άνθρωποι φαίνεται ότι δυσκολευόμαστε πολύ να κόψουμε αυτή τη συνήθεια.

Πάρ' το απόφαση, πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο όμορφος, πιο προικισμένος, πιο δυνατός, πιο έξυπνος ή φαινομενικά, πιο ευτυχισμένος από σένα. Και αντίστροφα, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που υστερούν σε όλα αυτά σε σχέση με σένα.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΑΝ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ!

Η σύγκριση φέρνει κατωτερότητα και ανωτερότητα. Όταν δεν συγκρίνεις, τότε όλη η κατωτερότητα και η ανωτερότητα, εξαφανίζονται. Τότε υπάρχεις, είσαι απλώς εκεί.

Ένα μικρός θάμνος ή ένα μεγάλο ψηλό δέντρο, δεν έχει σημασία, είσαι ο εαυτός σου. Είσαι αναγκαίος. Ένα φύλλο χλόης είναι τόσο αναγκαίο, όσο και το μεγαλύτερο αστέρι. Χωρίς το φύλλο της χλόης, ο Θεός θα είναι λιγότερος από αυτό που είναι.

Η φωνή του κούκου είναι τόσο αναγκαία, όσο και κάθε βούδας. Ο κόσμος θα είναι λιγότερος, θα είναι λιγότερο πλούσιος, αν χαθεί ο κούκος.

Φθάνει να κοιτάξεις γύρω σου. Όλα χρειάζονται και όλα ταιριάζουν. Είναι μία οργανική ενότητα. Κανένας δεν βρίσκεται ψηλότερα και κανένας δεν βρίσκεται χαμηλότερα.

Κανένας δεν είναι ανώτερος, κανένας κατώτερος. Όλοι είναι ασύγκριτα μοναδικοί!

OSHO